Ο σύγχρονος χορός αναπτύχθηκε κατά τα μέσα του 20ου αιώνα ως μία μορφή αντίδρασης στις αυστηρές δομές του κλασικού μπαλέτου, με ιδιαίτερη απήχηση στην Αμερική και την Ευρώπη. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτού του είδους χορού είναι ότι εξελίσσεται διαρκώς, εκφράζοντας την εποχή του. Η τεχνική του σύγχρονου χορού επικεντρώνεται στη δυνατή και ελεγχόμενη εργασία του ποδιού, την έντονη χρήση του κορμού, επίσης περιλαμβάνει σύσπαση και χαλάρωση, ασκήσεις στο πάτωμα, πτώση και επαναφορά και στοιχεία αυτοσχεδιασμού. Πολύ συχνά χρησιμοποιούνται αναπάντεχες αλλαγές στον ρυθμό, την ταχύτητα και τις κατευθύνσεις. Επιπλέον, ορισμένες φορές ενσωματώνει στοιχεία από χορούς πολιτισμών εκτός Ευρώπης, όπως οι αφρικανικοί και ιαπωνικοί χοροί. Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι κινήσεις των χορευτών συνθέτουν μια χορογραφία, αφού οι φιγούρες εναλλάσσονται με πολύ αρμονικό τρόπο, ώστε τα διαφορετικά είδη χορού να γίνουν ένα.